Drzewa liściaste i iglaste Wisielec. autor: Lidmat07. Klasa 1 Klasa 2 Biologia Przyroda. Budowa drzewa - diagram Rysunek z opisami. autor: Dominikaploszaj1. Klasa 1 Klasa 2 Biologia. Drzewa iglaste i liściaste Połącz w pary. autor: Hwojcik. Memory - zwierzęta leśne z trudnością ortograficzną Memory.Zaloguj się Zarejestruj się FAQ Szukaj Dzisiaj jest 14:45 Posty bez odpowiedzi | Aktywne tematy Indeks witryny » Rośliny w ogrodzie ozdobnym » Drzewa i krzewy liściaste Strefa czasowa UTC+1godz. Moderator: liliana1 Strona 1 z 1 [ Posty: 4 ] Podgląd wydruku Autor Wiadomość ewde Tytuł: perukowiec i słonko: 18:16 Ogrodnik Rejestracja: 19:03Posty: 299 Pochwały: 0 Oto co zrobiło słonko z moim perukowcem. Co zrobić?Załącznik: [ KiB | Przeglądany 101 razy ] Na górę gosiaczek1977 Tytuł: Re: perukowiec i słonko: 18:55 Mistrz ogrodniczy Rejestracja: 20:08Posty: 6439Lokalizacja: świętokrzyskie Pochwały: 5 Jak uschły to trzeba przyciąć. Ale Ja bym z tym poczekała jakiś czas. _________________taki zwykły ogródektaki zwykły ogródek zwykły ogródek zwykły ogródek Na górę bogdag1 Tytuł: Re: perukowiec i słonko: 03:22 Ogrodnik Rejestracja: 21:42Posty: 449Lokalizacja: Podkarpackie Pochwały: 1 Utnij gałązkę, jeśli są brązowe smugi w łodydze to roślinę zaatakował grzyb werticilioza. Trzeba chore gałązki usunąć i zrobić też myślałam że słonko przypaliło, nic nie robiłam i padł cały szybka reakcja. Działaj _________________Pozdrawiam,Bogda"Zwróć swoją twarz ku słońcu a cień zostanie w tyle" Mój wiejski ogród Na górę ewde Tytuł: Re: perukowiec i słonko: 20:44 Ogrodnik Rejestracja: 19:03Posty: 299 Pochwały: 0 Dzięki. Sprawdzę Na górę Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg Strona 1 z 1 [ Posty: 4 ] Indeks witryny » Rośliny w ogrodzie ozdobnym » Drzewa i krzewy liściaste Strefa czasowa UTC+1godz. Kto jest online Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość Nie możesz tworzyć nowych tematówNie możesz odpowiadać w tematachNie możesz zmieniać swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników Szukaj: Przejdź do: Zdjęcia kwiatów | Powered by phpBB ® Forum Software © phpBB Group Architektura Trawnik Storczyki Róże Na balkonie Na parapecie Rośliny lecznicze Zielnik Oczko wodne Zwierzęta Owoce Warzywa Park Skalnik Drzewa kwitnące Drzewa iglaste Drzewa owocowe Drzewa liściaste Krzewy kwitnące Krzewy ozdobne Krzewy owocowe Żywopłot Basen Rośliny pnące Ochrona roślin Nawożenie roślin STOP komarom Hortensje Hibiskus ogrodowy – uprawa i pielęgnacjaMilin amerykański - uprawa, wymagania i pielęgnacjaHibiskus w ogrodzie – przycinanie, rozmnażanie i zimowanieBugenwilla – zdradzamy tajemnice uprawy i pielęgnacjiOleander – podlewanie, rozmnażanie, przycinanie i chorobyKalanchoe – uprawa, pielęgnacja i rozmnażanieJuka ogrodowa – pielęgnacja i uprawa Bezpłatny biuletyn o kwiatach Co to jest newsletter ? Sonda Ile kwiatów doniczkowych posiadasz? Nie posiadam roślin Mniej niż 5 Od 6 do 10 Od 11 do 30 Od 31 do 100 Ponad 100 Zobacz wyniki W ofercie posiadamy duże drzewa liściaste sięgające nawet 10 m wysokości, posiadające rozbudowane korony i szerokie obwody pni. Dostępne są gatunki, które doskonale sprawdzą się do nasadzeń szpalerowych (np. wzdłuż efektownej alejki wiodącej do posesji) oraz jako pojedyncze solitery, które będą główną ozdobą ogrodu.
Hiszpania dzięki swojemu klimatowi może poszczycić się różnorodnością pysznych owoców i warzyw. Dlatego jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystow miejsc, są lokalne targi. Na uginających się pod ciężarem owoców straganach, znaleźć można egzotyczne smakołyki, które ciężko kupić w polskim ,,warzywniaku”. Poniżej prezentujemy wybrane owoce, które rosną w Hiszpanii i zachęcamy was do ich wypróbowania. Zagłębiem uprawy owoców tropikalnych w Hiszpanii jest Andaluzja, a dokładniej wybrzeże zwane Costa Tropical sąsiadujące z Costa del Sol. Charakteryzuje się ono klimatem subkontynentalnym (międzyzwrotnikowym) ze średnią temperaturą roczną wynoszącą 20⁰ C oraz z liczbą 320 dni słonecznych w roku. Wśród owoców dojrzewających w cudownym słońcu można tutaj spotkać miedzy innymi: banany, ananasy, mango, papaję, awokado, daktyle, pomarańcze i mandarynki AWOKADO Jeżeli ktoś zapyta was, czy jedliście kiedyś smaczliwkę wdzieczną, nie odpowiadajcie od razu nie. Pod tą nazwą kryje się bowiem znane nam wszystkim awokado. Ten cenny owoc o niezbyt wyraźnym smaku znany jest w Europie od połowy XVII wieku. Pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, a jako pierwsi mieli okazję smakować go hiszpańscy konkwistadorzy podczas podboju Meksyku. Tak się złożyło, że Hiszpania jest dziś jedynym miejscem w Europie w którym prowadzi się uprawę awokado. Oczywiście nie jest to zasługa konkwistadorów, tylko wyjątkowego tropikalnego mikroklimatu występującego pomiędzy Granadą a Malagą. Sezon na awokado rozpoczyna się od września i trwa do czerwca. Będąc w Hiszpanii koniecznie spróbujcie ten wyjątkowo bogaty w cenne składniki owoc, którego smak zdecydowanie się różni od owoców kupowanych w Polsce. Podczas wizyty na południu Hiszpanii udajcie się na miejscowy targ, na którym można zakupić awokado bezpośrednio od osób, które uprawiają awokado w swoim ogródku. MANGO Owoc Mango pochodzi z Indii. Obecnie uprawia się go w wielu krajach na różnych kontynentach. W Europie jedynym miejscem, w którym rośnie mango jest Andaluzja, a dokładnie strefa Costa Tropical. To właśnie tutaj od ponad 30 lat uprawia się ten jededen z najbardziej pysznych i pożywnych owoców. Odmian mango jest ponad sto, ale hiszpańskie warunki pogodowe pozwalają na uprawe tylko ośmiu z nich. Każda z tych odmian różni się między sobą kolorem, zapachem, smakiem i rozmiarem. Główną zaletą mango pochodzącego z Hiszpanii, w odniesieniu do owoców przywożonych z innych kontynentów jest czas, który upływa od zbioru do dostarczenia do konsumenta. Mango pochodzące z Malagi przechowywane jest tylko kilka dni w chłodniach. Te przywożone np. z Ameryki Południowej mogą w chłodni spędzić kilka tygodni. Jeżeli więc będziecie mieli do wyboru w Polsce mango pochodzące z Brazyli lub Hiszpanii, zdecydowanie wybierzcie mango hiszpańskie. CZERYMOJA Przyznajemy się, że pierwszy raz spróbowałyśmy flaszowiec peruwiański w Hiszpanii. Ten dziwnie wyglądający owoc mało znany jest w Polsce. Związane jest to z delikatnością owocu, który jest bardzo wrażliwy, nietrwały i wymaga konsumpcji w kilka dni po zerwaniu, czyli nie nadaje się do długiego transportu. Ku naszemu zaskoczeniu okazało się, że czerymoja, która pochodzi z Ameryki Południowej uprawiana jest w Maladze. Sezon na czerymoje rozpoczyna się od września i trwa do kwietnia. Jak smakuje ten owoc? Jest bardzo słodki i ciężko określić dokładnie smak. Za każdym razem można doszukać się innych posmaków. Nam najbardziej przypomina połączenie słodkiej gruszki z budyniem waniliowym. Aby zjeść czerymoję wystarczy przekroić ją na pół, usuwać pestki i wybierać miąższ łyżeczką. GRANAT Granat to owoc, który symbolizuje życie i płodność. Jest jednym z najstarszych owoców hodowlanych Bliskiego Wschodu, wokół którego krąży wiele opowieści. Persowie do dziś wierzą, że Ewa nie skusiła się na jabłko, tylko owoc granatu. Starożytni Egipcjanie wkładali owoce granatu do grobu zmarłego wierząc, że dzięki niemu zmarły uzyska wieczne życie. Do Europy granaty trafiły dzięki fenickim kupcom, a uprawę ich na terenach dzisiejszej Hiszpanii zapoczątkowali Maurowie. To właśnie dzięki mauretańskiej nazwie tego owocu, najpiękniejsze miasto Andaluzji nazywa się Granada. Uprawy praktykuje się w Hiszpanii do dzisiaj i od września do końca listopada, hiszpańskie targi i sklepy oferują nam najlepsze owoce. Granat można jeść na wiele sposobów. Po przekrojeniu wystarczy wydobyć z niego soczyste ziarenka i jeść na surowo. Świetnie nadaje się na sok lub jako dodatek do sałatek i mięs. FIGA Figa – owoc dobrze znany w Polsce, przynajmniej w wersji suszonej. Figi rosną na drzewach figowych, które uchodzą za jedne z najstarszych na ziemi. Ich ojczyzną są rejony Azji Mniejszej, chociaż dzisiaj uprawiane są w krajach basenu Morza Śródziemnego, w tym w Hiszpanii. W trakcie dojrzewania owoce zmieniają kolor od jasnozielonego do ciemnobrunatnego. Wnętrze owocu jest czerwone, soczyste i bardzo słodkie. Będąc w Hiszpanii możecie zauważyć na targach owoce fig sprzedawane jako brevas, są to owoce figowca pochodzące z pierwszych zbiorów. Sezon na figi rozpoczyna się od czerwca i trwa do końca września. Figi do spożycia powinny być delikatne i miękkie w dotyku. Jeżeli zauważycie na nich biały równomierny nalot oznacza to, że wytrącił się z owocu cukier, a figa jest bardzo dojrzała i słodka. KAKI Jeżeli w sklepach pojawia się w sprzedaży owoc kaki oznacza to, że jesień w Hiszpanii rozpoczęta. Kaki Persimon jest czerwono pomarańczowym owocem, przypominającym z wyglądu pomidora z czterema listkami po spodniej stronie. Miąższ w zależności od odmiany może być lekko twardawy lub miękki, a jego charakterystyczny smak przypomina połączenie brzoskwini ze słodkoscią gruszki. Charakteryzuje się dużą ilością właściwości bardzo korzystnych dla naszego ciala. Sezon na kaki w Hiszpanii zaczyna się od października i trwa do lutego. Kaki jest bardzo delikatnym owocem, który musi być dojrzały w czasie konsumpcji. Jeśli jest nadal zielony, powinien być przechowywany w temperaturze pokojowej, do momentu aż dojrzeje. Proces ten można przyspieszyć, trzymając go w papierowej torebce z innymi owocami, takimi jak banan czy jabłko. Przed spożyciem obieramy owoc ze skórki. PLATANOS Często słyszymy pytanie, czy w Hiszpanii rosna banany? Oczywiście, że rosną i aktualnie Hiszpania jest największym producentem bananów spośród wszystki krajów Unii Europejskiej. Uprawia się je głównie na wyspach La Palma, El Hierro, La Gomera, jak i na Teneryfie. Na hiszpańskich targach można zauważyć typowe banany – bananas, jak ich mniejszą wersję sprzedawaną jako platanos uprawianą na Wyspach Kanaryjskich. Jaka jest róznica pomiędzy nimi? Wystarczy zapytać Hiszpana, który będzie nam wychwalał wyższość platanos nad bananas. Wizualnie platanos mają mniejszy rozmiar, a w smaku są bardziej słodkie i apetyczne. NISPERO Nispero znany pod innymi nazwami jako miszpelnik japoński, groniweł japoński, kosmatka japońska, albo loquat. Jest to pomarańczowo -żółty owoc o delikatnym miąższu i słodko – kwaskowym smaku. Kiedy dojrzeje, uzyskuje maksymalną słodycz, chociaż ma tendencje do gorzkiego smaku. Pochodzi z Chin i Japonii, a obecnie uprawia się go w Indiach, USA , w Ameryce Południowej, na południu Afryki oraz w krajach basenu Morza Śródziemnego. W Hiszpanii największe jego uprawy występują w Alikante, Granadzie i Maladze. Pojawienie się owoców w sprzedaży oznacza dla Hiszpanów początek wiosny, bowiem sezon na nispero rozpoczyna się w marcu i trwa do czerwca. Nispero ma bardzo wiele właściwości odżywczych, w tym wysoką zawartośc błonnika i witaminy A, minerałów, takich jak potas i wapń, co czyni je idealnym owocem do obniżania poziomu cholesterolu, kontrolowania diety, utraty waga i zapobiega starzeniu się skóry. Aby zjeść owoc należy go delikatnie przekroić, wyjąć nasiona i delikatnie ściągnąć skórkę. OPUNCJA FIGOWA Opuncja zwana figą indyjską pochodzi z Meksyku i uprawiana jest głównie dla owoców. Mają one owalny, lekko wydłużony kształt. Przyjmują barwy od zielonej, poprzez żółtą, pomarańcz, aż do czerwonej. Ich skórka jest średnio twarda i posiada kolce, które troche komplikują przygotowanie opuncji do spożycia. Miąższ opuncji jest słodki i soczysty, ze znaczną ilością drobnych nasion. Spożywa się go na surowo, ale też wykorzystuje do produkcji przetworów, soków i galaretek. Przed spożyciem owocu bardzo ważne jest dobre oczyszczenie go z kolców, które ciężko jest dostrzec ponieważ są cieniutkie i przezroczyste. Oczywiście, lista owocow występujących w Hiszpanii jest zdecydowania większa. Może mieliście okazje spróbować owoce, które nie znalazły się na naszej liście. Jeżeli tak, to napiszcie jaki to był owoc i jakie pozostawił wrażenia smakowe. Podobne
Scilla hispanica – cebulica hiszpańska Pochodzenie i opis Scilla hispanica, Scilla campanulata, Hyacinthoides hispanica, Endymion hispanicus – cebulica hiszpańska, cebulica dzwonkowata rośnie dziko w Hiszpanii. Jest niską rośliną cebulową zimującą w gruncie. Wytwarza płaskie cebule. Podczas kwitnienia, wraz z pędami kwiatostanowymi osiąga 30 cm wysokości. Liście wyrastają gęsto z cebuli. Są stosunkowo szerokie. Kwiaty zebrane są w grona na wysokim pędzie kwiatostanowym. Są dzwonkowate, niebieskie lub fioletowe, rzadziej różowe lub białe. Kwitnie w V-VI. Scilla hispanica – cebulica hiszpańska Wymagania i uprawa Najlepiej rośnie w miejscu ciepłym, zacisznym, na pełnym słońcu lub w lekkim półcieniu. Wymaga gleby zasobnej, bogatej w próchnicę. Cebule sadzi się do gruntu w X-XI. Na zimę należy okryć zagony z cebulami stroiszem, trocinami lub liśćmi. Rozmnażamy przez oddzielanie cebulek potomnych. Często daje samosiew. Zastosowanie Jest stosowana do obsadzania rabat wraz z innymi roślinami cebulowymi. Może być wykorzystywana jako kwiat cięty. Polecam także:0Podziel się!Drzewa i krzewy liściaste, pod względem liczby gatunków i odmian, stanowią największą grupę roślin ozdobnych. W praktyce trudno jest znaleźć ogród, w którym nie rosłoby jakieś drzewo albo krzew. Najważniejszymi walorami dekoracyjnymi drzew i krzewów liściastych są: liście: zielone, jedno lub wielobarwne, o małej lub dużej blaszce liściowej, lśniące, matowe Czy należysz do tych osób, które pasjonują się jesienią i lubią spacerować wśród kolorów, którymi w tym sezonie kąpie się natura? Wtedy pokochasz ten artykuł, w którym będziemy rozmawiać magiczne bukowe lasy do odwiedzenia jesienią . Nie dowiesz się, czy jesteś we śnie, czy po prostu nie zdawałeś sobie sprawy, że tak piękne krajobrazy należą do rzeczywistości. Jeśli planujesz zrobić krótki wypad , zapisz te miejsca, które zachęcą Cię do relaksu i podziwiania treści1 Czym jest las bukowy? Charakterystyka buku2 Magiczne gaje bukowe do odwiedzenia Park przyrody Montseny, Hayedo de Otzarreta, Hayedo de Ordesa, Las Irati, Hayedo de Orlé, AsturiaCzym jest las bukowy?Jest wiele osób, które nie wiedzą co to jest las bukowy . Cóż, jak sama nazwa wskazuje, to właśnie one lasy, w których głównymi drzewami są buki . Te, jako liściaste, przemieniają się wraz z nadejściem zimna i ciepła. Z tego powodu jesienią jej liście opadają na ziemię, ale nie przed pokazaniem pięknego koloru. Tak bardzo, że niektórzy uwierzą, że ktoś pomalował każdy z nich w różnych odcieniach, np. brązowy, żółty lub pomarańczowy . Ta fuzja w tej samej branży tworzy wyjątkowe doznania u tych, którzy są świadkami tego cennego naturalnego bukuBuki zwykle osiągają wysokość czterdziestu metrów. Jego pień jest prosty, a korona owalna. W przypadku, gdy rosną w otoczeniu drzew tego samego gatunku, zwykle mają łożysko cylindryczne. Jeśli jednak są same na ziemi, ich łożysko jest bardziej nieregularne i otwarte. Z drugiej strony czy drzewa nie zrzucają kory oznacza to, że przez całe życie pozostaje gładka. Jego kolor jest zwykle białawy lub szary. Liście, gdy są młode, mają bardzo intensywnie zielony kolor, teraz z biegiem lat drugiej strony, jego owoc zwykle zawiera dwa wydłużone nasiona, które są jadalne . Swoim smakiem przypomina pestki gaje bukowe do odwiedzenia jesieniąJeśli po wszystkim co przeczytałeś nadal chcesz wiedzieć gdzie znaleźć magiczne bukowe lasy do odwiedzenia jesienią , nie martw się, ponieważ w tej sekcji opiszemy niektóre z najwybitniejszych. Poczujesz, że jesteś częścią natury, że przekazuje Ci swoją energię i że jesteś bohaterem niekończącej się przyrody Montseny, KataloniaKiedy przechodzisz przez Park przyrody Montseny, położony w Katalonii , nie zaczynasz wierzyć, że wszystko, co cię otacza, jest częścią świata rzeczywistego, a nie fantazją. Każdy krok polega na podparciu stopy na liściach, których kolor wędruje pomiędzy złotem, ochrą czy pomarańczem. Bez względu na to, jak wysoko znajdujesz się na górze, wszystko samo w sobie jest skarbem, z którego możesz cieszyć się przez długie godziny. Najciekawsze jest to, że za ten krajobraz odpowiadają nie tylko buki, ale dęby korkowe, dęby ostrolistne i sosny w dolnej części dodają również kolor i życie do otoczenia. Jeśli będziesz kontynuować wspinaczkę, będziesz świadkiem pozycji dęby ; a wyżej, obok jodeł, buki, które są drzwiami na szczyt, gdzie wyróżniają się łąki i de Otzarreta, VizcayaJeśli szukasz za magiczne gaje bukowe do odwiedzenia jesienią , nie przegap Park Przyrody Gorbeia . Znajduje się na granicy Álava i Vizcaya. Bez wątpienia można w nim znaleźć magiczne krajobrazy, które Kraj Basków skrywa jak skarb, którym jest. I pomimo piękna lasu bukowego Otzarreta , nie jest to szczególnie popularny obszar, więc zwykle towarzyszy mu spokój. Podobnie, kolor jest także bohaterem ziemi i nieba które łączą się w bardzo zróżnicowanych tonach, które na każdym kroku przypominają magię ostatnich miesięcy jest jeszcze jedna bardzo osobliwa cecha tego obszaru, a mianowicie: gałęzie drzew nie rosną poziomo, ale wydają się próbować dosięgnąć chmur . Powodem jest to, że w przeszłości były pilnie przycinane, aby uzyskać węgiel drzewny wraz z drewnem de Ordesa, HuescaJeśli szukasz wyjątkowego miejsca, w którym możesz się zatracić i w którym godziny zegara prawie nie mają znaczenia, to jest Park Narodowy Ordesa y Monte Perdido . W tej przestrzeni znajdziesz jeden z najlepiej zachowanych lasów bukowych w Hiszpanii. Powodów jest kilka, a jednym z nich jest wilgotność, ponieważ drzewa rosną między wodospadami , takich jak Cola de Caballo. Podobnie piękno zwielokrotnia się dzięki licznym mostom, które ułatwiają przejście już myślisz o przejściu się tymi ścieżkami, nie zapomnij dobrze się wyposażyć i zabrać ze sobą aparat . Migawki można było zamienić w prawdziwe dzieła Irati, NawarraJeśli chcesz odwiedzić jeden z największych lasów bukowych w Europie , a konkretnie druga co do wielkości po Schwarzwaldzie, znajdująca się w Niemczech, wycieczka do Las Irati nie powinno zabraknąć w twoich planach. Navarra po raz kolejny zaskakuje krajobrazami, kolorami i wrażeniami, które przekazuje. Dodatkowo do magii jego drzew dołącza szum wody, który staje się odwieczną melodią dla wszystkich, którzy zdecydują się wkroczyć w tę zapach i świeżość pobieranego powietrza do tych wspomnień, na których koncentrujesz się z całych sił, zapraszając Cię do ich przeżywania na nowo dzięki spokojowi, który poczujesz w całym swoim ciele. Kto wie to miejsce poleca rozpoczęcie trasy w Orbaizeta lub Ochagavía . To dwa małe miasteczka pełne de Orlé, AsturiaKolejny obszar buków, którego nie można przegapić, znajduje się w Park Przyrody Redes w Asturii . Szmer wody, szelest suchych liści i śpiew ptaków tworzą niepowtarzalną melodię tego miejsca. Także, nie można przegapić widoków ze szczytu gór . Bez wątpienia spacer jest pełen niespodzianek podczas całej podróży. Te Fagus sylvatica Są to drzewa liściaste o wysokości od 35 do 40 metrów, które rozwijają prosty i niezbyt rozgałęziony pień. Liście są przeważnie zielone, chociaż u odmiany ich kolor może być purpurowy Fagus sylvatica var. atropurpurea. W Hiszpanii często występuje w Kantabrii, a także w Pirenejach. Pozostałe znane gatunki Pozostałe znane mi gatunki drzew, które widziałem w Hiszpanii, określiłbym jako wyraźnie mniej liczne od opisanych wcześniej. Prawdopodobnie najpopularniejszym z nich jest wiązowiec południowy (Celtis australis). Drzewo to można spotkać rosnące tu i ówdzie, zwykle wzdłuż ulic i w parkach. Dosyć często występuje też wiąz polny ((Ulmus minor), oliwka europejska (Olea europaea), mandarynki (rodzaj Citrus), magnolia wielkokwiatowa (Magnolia grandiflora) oraz figowce sprężysty (inaczej fikus - Ficus elastica) i pospolity (Ficus carica). Figowiec sprężysty zadziwia swoimi rozmiarami - ta popularna u nas roślina doniczkowa wyrasta w Hiszpanii w formie normalnego, kilku- lub nawet kilkunastometrowego drzewa posiadającego gruby pień! W Barcelonie widziałem co najmniej kilkadziesiąt stosunkowo rzadkich w Polsce wiązów polnych, nie zauważyłem natomiast ani jednego wiązu szypułkowego czy górskiego, a więc z kolei drzew całkiem popularnych w naszym kraju. Nieco rzadziej, choć i tak jeszcze w miarę często zdarzało mi się spotkać perełkowce japońskie (Sophora japonica), surmie (Catalpa), dęby ostrolistne (Quercus ilex), cedry (Cedrus) i... topole białe (Populus alba)! Tak, tak, topole białe. Też byłem zaskoczony, że to rodzime polskie drzewo tak dobrze radzi sobie na południu Europy. Co ciekawe, nie widziałem w Barcelonie żadnych innych topól. No, może z jednym wyjątkiem. Mianowicie w pewnym parku rosła sobie stara topola kanadyjska, a obok była tabliczka z opisem tego, jak rozumiem dość egzotycznego w Hiszpanii gatunku :). Na skwerach i w parkach można dość często spotkać niezwykłą roślinę o nazwie szkarłatka ombu (Phytolacca dioica). Posiada ona bardzo oryginalny wygląd z nienaturalnie rozszerzonym u podstawy, jak gdyby "rozlanym" pniem, a na dodatek okazuje się, że nie jest drzewem ale... wielką byliną! Roślina pochodzi z Ameryki Południowej; w Argentynie jest nazywana "Ombu", w Kanadzie natomiast - "Piękny cień". Jeszcze bardziej niezwykły wygląd posiada Chorisia speciosa - egzotyczne, pięknie kwitnące drzewo o butelkowatym pniu oraz korze najeżonej dużymi, bardzo masywnymi kolcami. W samej Barcelonie widziałem też kilka eukaliptusów królewskich (Eucalyptus regnans) i, co stanowiło dla mnie bardzo miłą niespodziankę, araukarię wyniosłą (Araucaria heterophylla). To niewątpliwie jedno z bardziej charakterystycznych pod względem wyglądu drzew wyróżniało się z odległości około kilometra. Jednym z dość często występujących w Hiszpanii drzew jest wiązowiec południowy (Celtis australis). Jego cechy charakterystyczne to wąskie liście zakończone bardzo długim, wyciągniętym wierzchołkiem oraz drobne, kuliste pestkowce koloru czarnego. W odróżnieniu od Polski, w Hiszpanii wiąz polny ((Ulmus minor) jest całkiem popularnym drzewem. Najlepiej poznać go po gęsto orzęsionych białymi Dość często na skwerach i w parkach można spotkać niezwykłą roślinę o nazwie szkarłatka drzewiasta lub szkarłatka Ombu (Phytolacca dioica). Nie dość, że posiada ona wyjątkowo oryginalny wygląd z bardzo rozszerzonym, jak gdyby "rozlanym" pniem, to jeszcze na dodatek okazuje się, że wcale nie jest drzewem ale... wielką byliną! Roślina występuje naturalnie na trawiastych pampasach z Ameryki Południowej. W Argentynie jest nazywana "Ombu", w Kanadzie - "Piękny cień". Charakterystycznie rozszerzona u podstawy łodyga szkarłatki służy do magazynowania ogromnych ilości wody. Bylina jest odporna na pożary, a ze względu na wydzielanie trującego soku - także na zakusy większości roślinożerców. → Jeśli naszą wierzbę płaczącą przypomina Parkinsonia aculeata, to odpowiednikiem robinii akacjowej w Hiszpanii wydaje się Tipuana tipu (oba drzewa należą zresztą do tej samej rodziny bobowatych). Owoce tipuany z wyglądu przypominają jednak bardziej skrzydlaki klona niż strąki robinii. Melia azedarach - niewielkie drzewo pochodzące z obszaru Chin, Indonezji, Malezji i Australii. Około 1830 r. roślina została sprowadzona do USA, gdzie stała się bardzo inwazyjna. Drzewo sadzone jako ozdobne i w celu pozyskania drewna. Tworzy pachnące kwiaty i trujące dla ludzi owoce. W tym miejscu pragnę serdecznie podziękować pani Grażynie Spychale, która zidentyfikowała ten gatunek i przysłała mi informację. sNYlrN.