Planowanie pracy zmianowej. Przez pracę zmianową należy rozumieć wykonywanie pracy według ustalonego rozkładu czasu pracy, przewidującego zmianę pory jej wykonywania przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni ( art. 128 § 2 pkt 1 KP ). Autopromocja.
Czas pracy System równoważnego czasu pracy Indywidualne porady prawne Marta Handzlik • Opublikowane: 2014-07-04 Podpisaliśmy z pewną osobą umowę o pracę (pełny etat) i porozumienie o zastosowaniu indywidualnego czasu pracy w systemie równoważnym. Okres rozliczeniowy to 3 miesiące. Grafik jest następujący: poniedziałek środa, czwartek, piątek sobota Czy jest to prawidłowo ustalony grafik? Zamiast soboty wolny jest wtorek. Co się stanie, jeśli pracownik przyjdzie do pracy we wtorek? Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Odpowiadając na Pani pytanie, uprzejmie informuję, że zgodnie z art. 135 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy, o którym mowa wyżej, może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 3 miesięcy. Swoistą definicję legalną zawiera komentowany artykuł stanowiący o równoważnym czasie pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy w niektóre dni. Jest on równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w innych dniach lub dodatkowymi dniami wolnymi od pracy. Dopuszczalność stosowania dobowego wymiaru czasu pracy przekraczającego 8 godzin uznać można za podstawową cechę różniącą system równoważny od systemu podstawowego, opartego na konstrukcji sztywnej normy dobowej, której przekroczenie jest równoznaczne z wykonywaniem pracy w godzinach nadliczbowych. W zależności od charakteru wykonywanej pracy różny może być maksymalny dobowy wymiar czasu pracy. W sytuacjach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją dobowy wymiar czasu pracy może zostać przedłużony do 12 godzin. W szczególnych przypadkach ustawodawca dopuścił natomiast możliwość stosowania systemów równoważnych, w których dobowy wymiar czasu pracy przekracza 12 godzin, osiągając poziom 16 lub 24 godzin. Dopuszczalność takiego rozwiązania znajduje uzasadnienie w szczególnym charakterze prac, które ze względu na swoją mniejszą uciążliwość mogą być wykonywane w większym wymiarze w skali doby, nie stwarzając zagrożenia dla życia i zdrowia pracownika. W przeciwieństwie do podstawowego równoważnego czasu pracy ustawodawca posłużył się w tym zakresie konstrukcją zamkniętego katalogu prac, w odniesieniu do których systemy te mogą być stosowane. Jest to niewątpliwie uzasadnione tym, że w przypadku prac cechujących się znaczną intensywnością nadmierne obciążenie pracownika mogłoby stwarzać zagrożenie dla jego życia i zdrowia. Równoważny czas pracy polega na tym, że pracownik w niektóre dni pracuje dłużej (u Państwa są to środa, czwartek, piątek), a w niektóre pracuje krócej (u Państwa w poniedziałek i sobotę). Jeśli pracownik stawi się do pracy dodatkowo we wtorek, będą to jego nadgodziny (tygodniowy rozkład nie może przekroczyć 5 dni). Z podanego przykładu wynika, że pracownik pracuje w tygodniu 43,5 godziny, co oznacza, iż przekracza tygodniową dopuszczalną normę 40 godzin i ma 3,5 godziny nadgodzin, które powinny być dodatkowo płatne. W razie jakichkolwiek wątpliwości chętnie odpowiem na Pani pytania dodatkowe związane z pytaniem głównym. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Indywidualne porady prawne
Zgodnie z art. 128 par. 3 kpt 1 kp doba pracownicza to 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go czasem pracy. Doba pracownicza nie musi pokrywać się z dobą kalendarzową i może przypadać na dwa dni (np. rozpoczynać się w poniedziałek o 16:00 i kończyć we wtorek o 16
Czy w równoważnym systemie czasu pracy pracownik może wykonywać pracę w godzinach od 8:00 do 16:00 i następnego dnia od 7:00 do 17:00? Pracownicy zatrudnieni przy remontach taboru samochodowego pracują w równoważnym systemie czasu pracy, gdzie czas pracy w niektóre dni jest wydłużony do 12 godzin na dobę. Zgodnie z harmonogramem czasu pracy, pracownicy pracują w niektóre dni w godz. od do Czy po takim dniu pracy mogą następnego dnia wykonywać pracę w godz. od do Nie przekroczą w ten sposób wymiaru 10 godzin w jednej dobie taki rozkład czasu pracy jest niedopuszczalny, gdyż narusza dobę pracowniczą. Pracownik w tej samej dobie rozpoczyna pracę i pracuje 1 godzinę od godz. do godz. Doba pracownicza to 24 kolejne godziny, zaczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Doba pracownicza jest jednostką rozliczeniową czasu pracy i kolejne doby pracownicze nie mogą się na siebie nakładać. Przy ustalaniu rozkładu czasu pracy należy pamiętać, aby godzina rozpoczęcia pracy w danej dobie przypadała po upływie 24 godzin, licząc od godziny rozpoczęcia pracy w poprzedniej pracownicza w omawianym przypadku rozpoczyna się o godz. pierwszego dnia i kończy o godz. następnego dnia. Rozkład czasu pracy może więc przewidywać pracę dopiero od godz. następnego dnia, gdyż wówczas dla pracowników zaczyna się kolejna doba pracownicza. Zaplanowanie pracy w następnym dniu o wcześniejszej godzinie niż w dniu poprzednim oznacza rozpoczęcie pracy po raz drugi w tej samej dobie. Jeżeli w dniu następnym pracownik rozpoczął pracę o godz. to w dalszym ciągu pracuje w tej samej dobie pracowniczej. Godzina, którą przepracuje od do jest godziną nadliczbową na skutek przekroczenia dobowego wymiaru czasu pracy. Natomiast planowanie pracy w godzinach nadliczbowych jest wydłużenia dobowego wymiaru czasu pracy w systemie równoważnym do 12 godzin nie uprawnia pracodawcy do stosowania rozkładu, w którym pracę rozpoczyna się dwukrotnie w tej samej dobie przedstawionym przypadku pracownicy pracowali 8 godzin, a mogą do 12 godzin na dobę, czyli nie przekroczyli maksymalnego wymiaru czasu pracy. Praca byłaby jednak wykonywana w ramach tej samej doby pracowniczej dwukrotnie i przekroczyłaby wymiar czasu pracy przewidziany w rozkładzie czasu pracy na dany prawna:art. 128 art. 135 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – z 1998 r. Nr 21, poz. 94; z 2013 r., poz. 675 Poszerzaj swoją wiedzę, czytając naszą publikację Nowe zasady tworzenia i funkcjonowania kas zapomogowo-pożyczkowych w zakładach pracy (PDF)
A. Czas pracy jest to czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy (art. 128 §1 k.p.). Nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy pracownik, który w ogóle nie stawił się do pracy lub przybył w stanie uniemożliwiającym jej podjęcie, m.in.: w stanie
Kodeks pracy reguluje czas pracy pracownika. Przysługuje mu w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Co dzieje się w sytuacji, gdy odpoczynek dobowy pracownika zostaje przerwany? Jak pracodawca powinien mu to zrekompensować? PROBLEMZatrudniony na naszym osiedlu konserwator świadczy pracę w godzinach od do W poniedziałek, w związku z awarią pompy wodnej, został wezwany do pracy o godzinie W tej sytuacji został przerwany dobowy odpoczynek konserwatora. Jak należy mu to zrekompensować?RADANaruszenie dobowego odpoczynku powoduje, że powinni Państwo udzielić pracownikowi równoważnego okresu odpoczynku. Sposób jego udzielenia zależy od pracodawcy. Zgodnie ze stanowiskiem resortu pracy, powinno to nastąpić bezpośrednio po ostatnim okresie wykonywania pracy w tej dobie, w której nastąpiło naruszenie odpoczynku. Oznacza to, że po zakończeniu naprawy pompy należy udzielić pracownikowi co najmniej 11-godzinnego odpoczynku dobowego, co zmniejszy wymiar jego czasu pracy we wtorek. Natomiast zgodnie ze stanowiskiem GIP, odpowiednie przedłużenie dobowego odpoczynku o niewykorzystane godziny powinno nastąpić dopiero w kolejnej dobie również serwis: Odpowiedzialność, prawa i obowiązkiUZASADNIENIE Przepisy prawa pracy nie określają, jak należy udzielać pracownikom równoważnego okresu odpoczynku. W związku z tym w przypadku naruszenia przez pracodawcę przepisów o dobowym odpoczynku funkcjonują obecnie dwa odmienne stanowiska dotyczące sposobu udzielenia pracownikowi równoważnego odpoczynku, prezentowane przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oraz Państwową Inspekcję ministerstwa, równoważny okres odpoczynku powinien być udzielony bezpośrednio po ostatnim okresie świadczenia pracy w dobie, w której doszło do naruszenia odpoczynku, w wymiarze, który dopełni okres odpoczynku po zakończeniu pracy – do 11 godzin (stanowisko Departamentu Prawa Pracy MPiPS pismo nr DPR-III-079–575/TW/07). W ocenie MPiPS, w razie naruszenia nieprzerwanego odpoczynku dobowego pracownik może rozpocząć pracę w kolejnej dobie pracowniczej dopiero po upływie kolejnych 11 godzin odpoczynku. W wyjątkowych przypadkach zaś, kiedy nie ma możliwości udzielenia równoważnego okresu bezpośrednio po zakończeniu świadczenia pracy, dopuszczalna jest możliwość udzielenia równoważnego okresu odpoczynku w innej dobie pracowniczej, jako dodatkowy okres niezależny od okresu odpoczynku w danej dobie. Wtedy jego wymiar będzie odpowiadał liczbie godzin, o jaką naruszono dobowy okres odpoczynku. Przykładowo, jeśli pracownik odpoczywał np. 9 godzin, a nie 11 godzin, to trzeba mu oddać 2 godziny. O taką liczbę godzin zostanie obniżony wymiar czasu pracy w danej dobie pracowniczej. W ocenie MPiPS, udzielenie równoważnego okresu odpoczynku – zarówno w przypadku udzielania go bezpośrednio po zakończeniu pracy w danej dobie pracowniczej, jak i wtedy, gdy jest udzielony w innej dobie pracowniczej – może polegać wyłącznie na obniżeniu wymiaru czasu pracy w takiej dobie. Zatem równoważny okres odpoczynku spowoduje zwiększenie okresu odpoczynku przewidzianego w rozkładzie czasu pracy pracownika w innej dobie Wydłużenie przerwy w pracyWAŻNE!Zdaniem MPiPS, jeżeli dojdzie do naruszenia 11-godzinnego dobowego odpoczynku, pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi równoważnego okresu odpoczynku bezpośrednio po zakończeniu pracy; udzielenie odpoczynku w innej dobie może polegać wyłącznie na obniżeniu wymiaru czasu pracy w takiej Inspekcja Pracy stoi natomiast na stanowisku, że zrównoważenie skróconego dobowego odpoczynku może nastąpić przez przedłużenie takiego odpoczynku w innej dobie pracowniczej o tyle godzin, o ile został on skrócony (opinia Departamentu Prawnego GIP z 10 października 2007 r. pismo nr GNP/401/4560–461/07/PE). Według opinii PIP, zrównoważenie skróconego w danej dobie pracowniczej 11-godzinnego odpoczynku polega na przedłużeniu takiego odpoczynku w innej, np. trzeciej po naruszeniu dobie o liczbę godzin, o którą został on skrócony, a nie na udzielaniu czasu wolnego lub dnia wolnego od stalowni pracujący w poniedziałek w godz. od do został wezwany do pracy nadliczbowej o godzinie co skutkowało naruszeniem jego dobowego odpoczynku. Hutnik pracował do godziny Sposób zrekompensowania mu tego naruszenia będzie zależał od przyjęcia przez pracodawcę stanowiska albo MPiPS, albo PIP. Stosując stanowisko ministerstwa należałoby przyjąć, że hutnik powinien przyjść we wtorek do pracy 2 godziny później, tj. nie o godz. lecz o godz. W ten sposób skorzystałby z 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku począwszy od zakończenia pracy w poprzedniej dobie pracowniczej (od do – 11 godzin). Stosując się natomiast do stanowiska PIP hutnik powinien przyjść normalnie do pracy o godz. i po zakończeniu pracy o godzinie mieć zapewnione minimum 13 godzin odpoczynku (11 godzin z bieżącej doby i 2 godziny, których zabrakło do 11-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku w poprzedniej dobie).Zobacz: Zrezygnujmy z doby pracowniczej W praktyce częściej stosowane jest przez pracodawców stanowisko GIP, ponieważ jest ono mniej kosztowne niż interpretacja MPiPS. Organem kontrolnym w zakresie przestrzegania prawa pracy jest PIP, zatem stosowanie stanowiska GIP nie naraża pracodawcy na sankcje. Można więc zalecić jego przyjęcie. Ze względu jednak na brak przepisów dotyczących stosowania okresów równoważnego odpoczynku, nie będzie błędem przyjęcie interpretacji przypomnieć, że w każdej dobie pracowniczej pracownik musi mieć zapewniony 11-godzinny nieprzerwany dobowy odpoczynek (ma to być jeden przedział czasowy). Nie może go naruszać także praca nadliczbowa spowodowana szczególnymi potrzebami pracodawcy. Pracownik nie może więc pracować więcej niż 13 godzin (24 godziny – 11 godzin odpoczynku dobowego) w danej dobie pracowniczej. Ta zasada nie obowiązuje:pracowników zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy;przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii (ten przypadek naruszenia doby pracowniczej dotyczył Państwa pracownika).W przypadku takich pracowników, jeżeli odpoczynek dobowy zostanie naruszony, pracodawca ma obowiązek zapewnić mu równoważny okres odpoczynku do końca okresu rozliczeniowego (art. 132 § 3 Kodeksu pracy).Zobacz również: Forum Kadry - Czas pracyPonadto pracownik powinien mieć także zapewniony minimalny 35-godzinny odpoczynek tygodniowy, obejmujący co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Odpoczynek tygodniowy, co do zasady, powinien przypadać w niedzielę, przy czym niedziela obejmuje kolejne 24 godziny, poczynając od godziny w tym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina (art. 133 § 3 Kodeksu pracy). Tak więc niedziela rozpoczyna się od godziny rano w niedzielę i kończy się o godzinie rano w poniedziałek. W przypadku wykonywania pracy dozwolonej w niedzielę odpoczynek tygodniowy nie musi przypadać w dniu kalendarzowej niedzieli i może zostać ustalony w innym dniu prawna:● art. 132, art. 133 § 1, § 3–4 Kodeksu pracy. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF)
Nieprzerwany odpoczynek dobowy pracownika. Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikowi nieprzerwanego odpoczynku dobowego wynoszącego co najmniej 11 godzin. Nie chodzi tu jednak o dobę w powszechnym rozumieniu, ale o dobę pracowniczą. Jej początek wyznacza nie godzina 0:00, a moment, w którym dana osoba rozpoczyna swoje obowiązki
Praca w sobotę i w porze nocnej W Pana przypadku będą miały zastosowanie przepisy ogólne o czasie pracy i nieprzerwanym odpoczynku z uwagi na brak odrębności uregulowań pracy w porze nocnej. Z uwagi na czas pracy w sobotę (która nie jest ustawowo dniem wolnym od pracy – jest dniem roboczym), nie będzie tu możliwości udzielania dodatkowego dnia wolnego. Gdy praca jest wykonywana w porze nocnej (od godziny 21 do 7 – art. 1517 Kodeksu pracy – w skrócie pracownikowi przysługuje dodatek za pracę w porze nocnej – tak wynika z art. 1518 nie ma tu mowy o zamianie tego dodatku do wynagrodzenia na dzień wolny od pracy. Zgodnie z art. 132 § 1 „pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku” i to ma zastosowanie do Pana przypadku. W równoważnym systemie pracy, w pięciodniowym tygodniowym systemie pracy, pracodawca jest obowiązany dać pracownikowi 2 doby wolne od pracy. Poza tym, jak stanowi art. 133 § 1 „pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego”. Do pracy w porze nocnej w części wykonywanej przez Pana będzie miało to zastosowanie, gdyż nie ma żadnych wyłączeń w tym zakresie. Pan kończy pracę o godzinie 3:00 w nocy w sobotę i w następnym tygodniu zaczyna Pan pracę dopiero o godz. 19:00 – na pewno tutaj 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku występuje, a ponadto są 2 doby wolne. Pracodawca nie ma obowiązku udzielać Panu dodatkowego dnia wolnego. Równoważny system czasu pracy Sądzę jednakże, że może Panu chodzić także o równoważny system czasu pracy, w którym dobowy wymiar czasu pracy może być przedłużany do 12 godzin (choć z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego to nie wynika). Zgodnie z treścią art. 135 § 1 „Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy”. Jeśli zatem Pan pracuje dłużej niż 8 godzin na dobę, powinien zostać Panu oddany dzień wolny od pracy bądź może Pan krócej pracować w niektórych dniach w celu zrównoważenia wymiaru czasu pracy, ale powinno to być wykonane do końca okresu rozliczeniowego, czyli w praktyce do końca miesiąca kalendarzowego. Jeśli np. pracuje Pan w godzinach 19:00-7:00, czyli 12 godzin, pracodawca jest zobowiązany skrócić Panu czas pracy np. w następnym tygodniu o te 4 godziny, czyli pracowałby Pan w godzinach 19:00-23:00. Praca w sobotę Do pracy w sobotę nie mają zastosowania przepisy dotyczące niedzieli, z uwagi na to, że sobota to nie ustawowo dzień wolny od pracy, a zatem nie będzie miał tutaj zastosowania art. 133 § 4 stanowiący, że w przypadkach dozwolonej pracy w niedzielę odpoczynek może przypadać w innym dniu niż niedziela. Nie ma tutaj nakazów czy zakazów dotyczących tego, kiedy pracownik może najwcześniej rozpocząć pracę. Jeśli z uwagi na charakter pracy jest konieczne rozpoczynanie pracy o danej porze, to każda godzina jest możliwa. W związku z powyższym nie widzę możliwości udzielania Panu dodatkowego dnia wolnego od pracy w przypadku 8-godzinnego dnia pracy, jednakże z uwagi na równoważny system czasu pracy, gdzie dobowy wymiar czasu pracy może być przedłużany do 12 godzin, Pana pracodawca powinien Panu dać dzień wolny lub krótszy dobowy wymiar pracy do końca okresu rozliczeniowego, czyli faktycznie do końca miesiąca kalendarzowego. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
Zadaniowy czas pracy Art. 128 kodeksu pracy określa czas pracy jako „czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy”. Zadaniowy czas pracy jest jednym z systemów czasu pracy. Kodeks pracy jasno precyzuje, że w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy
Jesteśmy jednostką samorządu terytorialnego. Czy czas pracy w poniedziałki od do i od wtorku do czwartku od do jest prawidłowy? Czy należy zastosować równoważny system czasu pracy? Jakie normy dobowe i tygodniowe należy podać w dodatkowej informacji o warunkach zatrudnienia? Jak wygląda prawidłowe rozliczenie tak wykonywanej pracy (czy prawidłowe jest wpisywanie w ewidencji czasu pracy codziennie 8 godzin, czy powinno być poniedziałek - 8,5 godz., wtorek, środa czwartek - 8 godzin, piątek -7,5 godziny? Jeśli natomiast pierwszy dzień miesiąca wypada, np. w środę, to czy rozliczenie czasu pracy: środa, czwartek, piątek - 8 godzin, poniedziałek - 8,5 godziny, wtorek 7,5 godziny będzie prawidłowe? OdpowiedźCzas pracy pracowników samorządowych również musi być rozliczany w oparciu o kodeksową definicję doby pracowniczej. 1. Zgodnie z art. 129 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Doba zaś, w myśl art. 128 § 3 pkt 1 to 24 kolejne godziny poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Doba pracownicza jest zatem 24–godzinnym okresem liczonym od momentu rozpoczęcia przez pracownika pracy w danym dniu. Jej granicami są godzina rozpoczęcia pracy i odpowiadająca jej, po upływie 24 godzin, godzina w dniu następnym. Przykład: pracownik rozpoczyna pracę np. w poniedziałek o godzinie doba pracownicza rozpoczynająca się w tym dniu trwa od godziny w poniedziałek do godziny we wtorek (obejmuje 24 kolejne godziny). Jeśli zatem pracownik rozpocznie pracę o godzinie w poniedziałek i będzie pracował do godziny czyli 8 godzin, to we wtorek powinien rozpocząć pracę o godzinie Jeśli bowiem pracownik taki rozpocząłby pracę we wtorek o i pracował do to praca ta w części przypadającej miedzy godziną i przypadałaby jeszcze na dobę poniedziałkową, a co za tym idzie, w dobie poniedziałkowej pracownik świadczyłby pracę przez 8 godzin i 30 minut ( – w poniedziałek oraz – we wtorek), a więc miałby godziny nadliczbowej. W ewidencji czasu pracy należy zatem te pół godziny pracy wykazać w dobie poniedziałkowej. Z pytania nie wynika w jakich godzinach pracownik świadczy swoją pracę w piątek. Przykładowo jeżeli w poniedziałki i piątki pracownik świadczy pracę w godzinach a we wtorki, środy i czwartki w godzinach rozliczenie jego czasu pracy powinno być dokonane w następujący sposób: w poniedziałek – praca przez 8 godzin i 30 minut, we wtorek – praca przez 8 godzin, w środę – praca przez 8 godzin, w czwartek – praca przez 7,5 godziny, w piątek - praca przez 8 godzin. Raz rozpoczęta doba pracownicza ciągnie się bowiem do końca tygodnia. Doby nie mogą się na siebie nakładać, nie ma więc prawnej możliwości przyjęcia, że doba wtorkowa zaczyna się o godzinie pomimo, że doba poniedziałkowa w tym czasie jeszcze trwa. Jeżeli jednak, przy zaproponowanym wcześniej rozkładzie czasu pracy, pracownik rozpoczyna tydzień pracy od środy od godziny rozliczenie jego czasu pracy w tym oraz następnym tygodniu będzie wyglądać następująco: w środę – praca przez 8 godzin, w czwartek – praca przez 8 godzin, w piątek praca przez 8 godzin, sobota i niedziela wolne od pracy, poniedziałek praca przez 8 godzin i 30 minut, we wtorek praca przez 7 godzin i 30 minut. Zgodnie zatem z powyższym pracodawca nie ma prawnej możliwości ustalania harmonogramu czasu pracy pracownika w taki sposób, aby w danym dniu rozpoczynał on pracę o wcześniejszej godzinie niż w dniu poprzednim. Nie ma zaś prawnych przeciwwskazań, aby praca w kolejnym dniu rozpoczynała się później niż dnia poprzedniego. Przykładowo pracownik, który zgodnie z rozkładem czasu pracy rozpoczyna pracę w czwartek o godzinie może w piątek rozpocząć pracę o godzinie 2. Stosowanie równoważnego systemu czasu pracy nie usprawiedliwia naruszania przepisów o dobie pracowniczej. Pracodawca może stosując równoważny system czasu pracy, planować pracę pracowników w taki sposób, aby każdego dnia pracowali oni w innym dobowym wymiarze czasu pracy. System równoważnego czasu pracy, zgodnie z art. 135 § 1 przewiduje bowiem możliwość przedłużenia dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym, co do zasady, 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest natomiast równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. Długość dnia pracy, jeżeli tylko zaczyna się on o jednakowej godzinie każdego z dni tygodnia, ewentualnie o godzinie późniejszej, nie narusza więc przepisów o dobie pracowniczej. Zatem takie zaplanowanie czasu pracy, w ramach którego praca wykonywania jest w poniedziałki od do we wtorki, środy i czwartki od godziny do a w piątki od godziny do nie powoduje naruszenia doby pracowniczej. Naruszenie takie powstaje bowiem, jak wyżej wskazano, przede wszystkim w sytuacji gdy pracownik rozpoczyna pracę o godzinie wcześniejszej niż dnia poprzedniego, a zatem przed upływem 24 godzin liczonych od godziny, w której rozpoczął pracę w dniu poprzednim. 3. Normy czasu pracy są niezmienne i zawsze wynoszą 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 w tygodniu. Zgodnie z art. 29 § 3 pracodawca informuje pracownika na piśmie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, o obowiązującej pracownika dobowej i tygodniowej normie czasu pracy. Zgodnie natomiast z art. 129 § 1 czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Wskazana powyżej dobowa oraz tygodniowa norma czasu pracy jest właściwa dla wszystkich pracowników niezależnie od systemu czasu pracy czy wymiaru etatu w jakim są zatrudnieni. Zgodnie z tym również pracownik zatrudniony w równoważnym systemie czasu pracy w informacji o warunkach zatrudnienia powinien mieć wpisaną 8-godzinną dobową normę czasu pracy oraz przeciętnie 40-godzinną tygodniową normę czasu pracy. Odróżnić bowiem należy normę czasu pracy od faktycznego wymiaru czasu pracy pracownika. Przykładowo wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w równoważnym systemie czasu pracy może być przedłużkowy do 12 godzin na dobę. Jednak jego norma dobowa i tygodniowa jest taka sama, jak w przypadku pracownika zatrudnionego w podstawowym systemie czasu pracy, tj. wynosi 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w tygodniu. Inne od wskazanych wyżej norm czasu pracy mogą wprowadzać regulacje szczególne, np. ustawa o zakładach opieki zdrowotnej, czy regulacje dotyczące czasu pracy osób niepełnosprawnych.
Aktualnie jesteś: Rozstrzyganie wątpliwości związanych z czasem pracy, w tym kierowców Doba pracownicza a nadgodziny. . Ta pierwsza może bowiem zaczynać się i kończyć o różnych porach dnia oraz przypadać na dwie doby kalendarzowe, przy czym decydujące znaczenie ma obowiązujący pracownika rozkład (harmonogram) czasu pracy. .
Do celów rozliczania czasu pracy w przepisach Kodeksu pracy zawarta została definicja doby pracowniczej. Doba pracownicza to kolejne 24 godziny począwszy od godziny rozpoczęcia pracy przez pracownika, zgodnie z obowiązującym go czasem pracy. Normy czasu pracy a doba pracownicza Normy określają maksymalna liczbę godzin, które pracownik może przepracować zgodnie z obowiązującymi go przepisami prawa pracy. Kodeks określa następujące normy czasu pracy: dobowa - nie może przekraczać 8 godzin na dobę pracy średniotygodniowa nie powinna przekraczać przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym łączna tygodniowa - obejmująca pracę w normalnym czasie pracy i w godzinach nadliczbowych, która nie powinna przekraczać przeciętnie 48 godzin w tygodniu w przyjętym okresie rozliczeniowym. Kodeks pracy przewiduje możliwość wydłużenia dobowego wymiaru czasu pracy w niektórych systemach czasu pracy, np. w równoważnym systemie czasu pracy, gdzie został on wydłużony do 12 godzin z jednoczesnym skróceniem wymiaru w inne dni. Doba pracownicza powinna umożliwić pracownikowi odpowiedni wypoczynek. Zgodnie z tą definicją, jeżeli pracownik rozpoczął pracę w poniedziałek o godzinie to do pracy może przyjść dopiero we wtorek o godzinie Gdyby pracownik rozpoczął pracę wcześniej, oznacza to, że rozpoczął pracę w tej samej dobie pracowniczej, czyli będą to godziny nadliczbowe. Dotyczy to przede wszystkim podstawowego czasu pracy. Tak rozumiana doba pracownicza, czyli wymiar godzin pracy i okres 11-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku dobowego, rozliczana jest jako podstawowy czas pracy. W sytuacji gdy pracodawca nie zapewnił pracownikowi odpoczynku dobowego, w przypadku gdy ten zarządzał w imieniu pracodawcy zakładem pracy lub prowadził akcję ratowniczą w celu ochrony życia i zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo w celu usunięcia awarii - ma prawo do równoważnego okresu wypoczynku. Ruchomy rozkład czasu pracy a nadgodziny Inaczej to wygląda przy ruchomym rozkładzie czasu pracy. Nowelizacja Kodeksu pracy wprowadziła regulację ruchomego czasu pracy. W art. 1401 znajduje się zapis: “Rozkład czasu pracy może przewidywać różne godziny rozpoczynania pracy w dniach, które zgodnie z tym rozkładem są dla pracowników dniami pracy”. Ruchomy czas pracy pozwala na rozpoczęcie pracy w ustalonym z pracodawcą przedziale czasowym, np. między 7 a 9 rano, ale o godzinie wybranej przez pracownika. Mimo że pracownik wypracowuje swoją normę czasu pracy, to co do zasady rozpoczyna pracę w różnych godzinach i różnych dobach pracowniczych, a to powoduje wystąpienie godzin nadliczbowych. Jednakże w takim przypadku nie ma mowy o naruszeniu doby pracowniczej. Przykład 1. Pracownik złożył wniosek o objęcie go ruchomym czasem pracy. W związku z tym pracodawca wyraził zgodę i pozwolił pracownikowi samodzielnie zdecydować, o której godzinie będzie przychodził do pracy, ustalając, że musi to być pomiędzy godziną a Pracownik pracował w poniedziałek od do a we wtorek od do Zgodnie z czasem pracy pracownik przepracował 10 godzin w dobie poniedziałkowej (doba pracownicza to czas od 7 rano w poniedziałek do 7 rano we wtorek), nie wypracował nadgodzin, gdyż to naruszenie doby pracowniczej w ruchomym rozkładzie czasu pracy nie wywołuje takiego skutku. Kiedy można zastosować ruchomy czas pracy? Należy pamiętać, że aby zastosować ruchomy system czasu pracy w danej firmie, najpierw trzeba go formalnie wprowadzić. Artykuł 150 kp przewiduje dwie możliwości: na wniosek pracownika - najlepiej pisemny, zawierający uzasadnienie, które może być pomocne w pozytywnym rozpatrzeniu wniosku przez pracodawcę, z inicjatywy pracodawcy, który jest zobowiązany do: - wprowadzenia zapisu o stosowaniu ruchomego rozkładu do układu zbiorowego pracy lub, jeżeli pracodawca nie jest objęty takim układem, - zawarcia porozumienia o stosowaniu powyższego rozkładu z zakładową organizacją związkową lub, w razie jej braku, - zawarcia porozumienia z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w sposób zwyczajowo przyjęty w danym zakładzie pracy (art. 150 § 3 kp). Ważne! Nie zapominajmy, że wprowadzenie ruchomego rozkład czasu pracy nie może naruszać norm ochronnych, właściwych dla danego systemu czasu pracy. Po wprowadzeniu ruchomego czasu pracy możemy doszukiwać się pozytywnego aspektu. Od strony pracodawcy, dla którego możliwość wprowadzenia różnych godzin rozpoczynania pracy przez pracowników może wpłynąć na zwiększenie konkurencyjności, zwłaszcza w dziedzinie usług. A od strony pracownika, przy ustalaniu elastycznego czasu pracy, może on uwzględnić swoje potrzeby osobiste, co jest niezwykle istotne np. dla kobiet powracających na rynek pracy po urlopie wychowawczym.
hgfEOd. a2opv7k8aw.pages.dev/12a2opv7k8aw.pages.dev/294a2opv7k8aw.pages.dev/194a2opv7k8aw.pages.dev/34a2opv7k8aw.pages.dev/231a2opv7k8aw.pages.dev/206a2opv7k8aw.pages.dev/263a2opv7k8aw.pages.dev/297a2opv7k8aw.pages.dev/253
doba pracownicza równoważny czas pracy
